At Ghent University, we strive to educate people who dare to think about the challenges of tomorrow. For that purpose, we provide education that is embedded in six strategic objectives: Think Broadly, Keep Researching, Cultivate Talent, Contribute, Extend Horizons, Opt for Quality.
Ghent University continuously focuses on quality assurance and quality culture. The Ghent University's quality assurance system offers information on each study programme’s unique selling points, and on its strengths and weaknesses with regard to quality assurance.

More information:

Ghent University's Education Objectives

Quality Assurance at Ghent University

Ik wist al heel lang dat ik iets met mensen/kinderen wou doen. Ik overwoog zowel hogeschool als universiteit. Ik twijfelde tussen criminologie, pedagogie en leerkracht lager onderwijs. In het 6de jaar kreeg ik de zin 'academisch onderwijs lijkt ons te ambitieus' te horen ... Ik heb mij daar niet veel van aangetrokken en had voldoende vertrouwen in mezelf dat de opleiding pedagogie mij zou boeien en ik er hard voor zou werken. Ik woonde de infodag van pedagogische wetenschappen bij. Daarnaast heb ik me voldoende geïnformeerd via studenten, internet, infobrochures ... én ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn keuze! Ik vond het zeker een grote stap. Je hebt meer verantwoordelijkheid, je komt terecht in een (heel) grote groep studenten, je moet uitzoeken hoe je best notities neemt, hoe je de examens voorbereidt ... Maar zodra je aangepast bent, wil je niet meer terug! Het was wel hard studeren, maar ik heb nooit 's nachts gestudeerd. Doorzetting heeft geloond en ik ben er elk jaar doorgeraakt.

Aan het einde van het zesde secundair twijfelde ik tussen heel veel verschillende richtingen in de sociale wetenschappen, zowel op hogeschool als op de universiteit. Graag had ik pedagogiek op hogeschool gestudeerd maar aangezien ze daar enkel sociaal werk of orthopedagogiek aanboden, koos ik toch voor de universiteit. Uiteindelijk ging ik naar de infodag van communicatiewetenschappen en daarna naar die van de psychologie. Toch vond ik ook daar mijn gading niet. Maar na dat laatste infomoment vond meteen ook de uitleg van de pedagogische wetenschappen plaats. Toen pas ontdekte ik dat dat echt wat voor mij was! Ik heb toen de brochure meegenomen en de vakken bekeken. Het klonk allemaal heel interessant dus ik besloot om ervoor te gaan. En het was een goeie keuze.

Ik wilde sowieso universiteit proberen, daaraan heb ik nooit getwijfeld. Indien het niet zou lukken, kon ik nog overstappen naar de hogeschool, maar dan hoefde ik me achteraf zeker niets te verwijten. Ik heb de infobrochures van een 5-tal opleidingen van de UGent vaak doorgenomen thuis en heb op basis daarvan uiteindelijk mijn keuze gemaakt. Ik twijfelde tussen rechten, criminologie, logopedie en orthopedagogiek. Mijn keuze lag in augustus definitief vast. De beslissing heb ik gemaakt op basis van verschillende factoren: ik wilde iets met en voor mensen doen, ik wilde een toekomstperspectief met werk'zekerheid', ik wilde iets dat me boeide van begin tot einde. Ik heb ook infodagen bijgewoond en had ook een goed zicht op de cursussen.

De universiteit ... wat een berg lag er voor me! Een aantrekkelijke klim of toch met schrik voor het dal achter de berg? Laten we zeggen een gezonde zin voor avontuur met het nodige bewustzijn van de risico's. Mijn keuze voor pedagogische wetenschappen was gauw gemaakt. Na de eerste week lessen moet ik dan ook zeggen dat ik echt zeker was dat mijn keuze goed zat. Iets wat mij zeker geholpen heeft was de 'open lesdag'. Samen met een vriendin ben ik tijdens de krokusvakantie richting Dunantlaan getrokken en zijn er een les gaan meevolgen. Het heeft me een duidelijk beeld gegeven van hoe het er aan toe ging. Verder wil ik nog gewoon meegeven dat de universiteit voor mij veel positiever uitgevallen is dan ik dacht. Ik dacht dat de universiteit een wereldje zou zijn dat vrij onbereikbaar was. Je zit er immers in een groot auditorium samen met honderden studenten en jij bent maar eentje van de kudde. Als je in de verte kijkt, zie je de prof staan van wie je enkel in de lessen amper een glimp opvangt. Van contact zal geen sprake zijn en als je dat al wil proberen dan moet je eerst via het legertje aan assistenten van de prof. Maar niets was minder waar, toch niet in mijn opleiding. Ik voelde me echt betrokken bij de lessen. En de prof kan je gewoon aanspreken zoals ieder ander mens. De universiteit werd voor mij heel werelds en niet een ver en onbereikbaar gegeven.

Ik vond de overgang van het secundair naar de universiteit een grote stap. Daarom heb ik eerst een lerarenopleiding lager onderwijs gevolgd aan de hogeschool. Na die opleiding was ik heel erg gemotiveerd om nog een universitair diploma te behalen. Als 18-jarige terechtkomen in een vreemde stad in een heel grote groep en een eerste keer het kotleven ervaren was niet echt voor mij weggelegd ... Nu ik ouder ben, voel ik mij daar beter bij. Ik ben trouwens heel tevreden dat ik eerst een opleiding aan de hogeschool gevolgd heb. Hierdoor heb ik eerst wat meer van de praktijk kunnen proeven om dan meer in te gaan op de theoretische kant. Het schakeljaar was heel zwaar, daar had ik amper nog tijd voor hobby's. Nu kan ik het al beter combineren. Ik wil graag tewerkgesteld worden in het volwassenenonderwijs. Tijdens mijn stage heb ik ervaren dat dat me wel ligt.

Met mijn diploma hoop ik creatief aan de slag te kunnen. Hiermee bedoel ik dat ik opensta voor vele soorten jobs, als ik mij maar creatief kan uiten. Een kritische blik en gezond verstand staan voor mij centraal. Ik heb momenteel geen plannen om verder te studeren. Ik geloof dat er op de arbeidsmarkt kansen genoeg zijn om mij ten volle te ontplooien. Een extra studie zou wel leuk zijn, maar met mijn diploma denk ik al redelijk veel wegen uit te kunnen, dus daarvoor moet ik het, denk ik, niet doen ... Het soort job is mij om het even (ik neem wat ik kan krijgen, zeker het eerste jaar), maar ik wil zeker in het onderwijs terechtkomen (niet specifiek in scholen, mag ook op macro- of mesoniveau).

Ik zou graag educatieve materialen ontwikkelen. Of dat in België mogelijk is, weet ik nog niet maar de kans bestaat dat ik in Nederland ga werken. Er zijn meer mogelijkheden met mijn universitair diploma dan met mijn hogeschooldiploma. Ik ga nog verder studeren maar dat zal niet voltijds zijn. Ik zou nog graag een lerarenopleiding voor kleuterleidster volgen in afstandsonderwijs. Door de grote technologische nadruk in de opleiding zie ik het ook wel zitten om bijvoorbeeld webdesign te volgen.

De overgang was wel een grote stap, maar ik voelde me meteen al veel beter op de universiteit dan in het secundair. De anonimiteit en de vrijheid in zo'n groot auditorium stonden me ten zeerste aan. Maar misschien belangrijker nog: eindelijk weer eens een echte intellectuele uitdaging! Vakken die je zelf hebt gekozen, geen chemie en fysica meer! De statistiek bracht dat plaatje uiteraard wel een beetje in de war ... Ik heb op de Steinerschool gezeten en mijn niveau van wiskunde was daardoor niet al te hoog. Ook de hoeveelheid van de te verwerken leerstof was wel een grote stressfactor tijdens de eerste examens. Maar alles went! De eerste examenperiode was zéér stresserend: véél blokken, weinig slapen, veel bange gevoelens in de zin van 'kan ik dit wel?' 'waarom doe ik dit?' 'wat als ik niet slaag?'. Uiteindelijk was ik voor alles geslaagd, dus dat gaf me vertrouwen voor het 2de semester. Tegen die tijd was ik ook al gewend aan de hoeveelheid leerstof en de vaktermen van de universiteit. Een tweede zit heb ik dus nooit gehad en ik ben altijd zeer tevreden geweest over mijn resultaten.

Laat je niet doen door faalangst. Als je echt gemotiveerd bent, zal het je wel lukken. Wees ook niet bang om extra hulp in te schakelen. Het getuigt niet van zwakheid maar van een gezonder portie zelfkennis. Ga zeker naar de infodagen en ik had er ook veel aan om de cursussen te gaan inkijken in het Adviescentrum voor Studenten. Besef dat ze aan de universiteit je handje niet vasthouden. Je moet zelf een studeerstijl ontwikkelen waar jij je goed bij voelt. Voor mijn opleiding pedagogische wetenschappen heb ik vooral één boodschap. Veel studenten zitten vaak met een heleboel vragen bij het schrijven van hun eerste paper. Er is echter niet één juiste manier om een goede paper te schrijven. Wees niet bang om buiten de lijntjes te gaan.

Tuurlijk is er nog een leven naast je studies. Ik kan geen goede studente zijn als ik geen goed evenwicht heb tussen studeren en vrije tijd. Iedereen moet voor zichzelf uitmaken wat het best werkt. Bij mij is er een tijd voor plezier en een tijd voor studeren. Wanneer de blokperiode dichterbij komt, geef ik een groot deel van die vrije tijd op en kom ik enkel buiten na een examen of om te sporten. Ik kan hier perfect mee leven omdat ik tijdens het academiejaar voldoende energie opneem om die blokperiode dan goed door te komen.

Het eerste jaar verliep verrassend vlot. Ik had geen moeite met de overgang naar een nieuw examensysteem. De eerste examenperiode was uiteraard vrij stresserend aangezien het moeilijk is om in te schatten hoe goed je het gedaan hebt. Ik denk dat de invloed van een oudere zus er ook toe bijgedragen heeft. Ik was zeer tevreden met mijn resultaten in eerste bachelor. Ik was geslaagd met voldoening. Mijn doel was om geen herexamens te hebben. Statistiek I was zonder twijfel één van de grootste uitdagingen maar door regelmatig de leerstof bij te houden is het gelukt om in eerste zit te slagen. Momenteel ben ik zeer intensief bezig met uit te zoeken wat mijn opties zijn na mijn afstuderen. Het liefst zou ik nog een master bijstuderen, waarschijnlijk in de richting van management van de non-profitsector. Mijn ideale job zou een human resources job zijn. Er zijn inderdaad veel mogelijkheden met mijn diploma.

Voor mensen die twijfelen om eerst een andere opleiding te volgen ... Ik vind het een meerwaarde dat ik eerst een bacheloropleiding lager onderwijs heb gevolgd vooraleer ik gestart ben met de opleiding pedagogische wetenschappen. Het geeft je een hele andere kijk op het onderwijslandschap doordat je het zelf hebt ervaren. Sommigen zeggen dat ik een jaar verloren ben (doordat ik nu 6 jaar moet studeren i.p.v. 5), maar dat gevoel heb ik zeker niet. Ik zal twee diploma's hebben en de ene opleiding verrijkt de andere. Vrienden van mij in de opleiding pedagogische wetenschappen zijn nu dikwijls jaloers op mijn vooropleiding.

Ik wil hier graag iets over mijn persoonlijke ervaring vertellen omdat ik op die manier wil aantonen dat wanneer je over voldoende motivatie beschikt je zeker niet mag aarzelen om aan de opleiding van jouw keuze te beginnen. Mijn keuze om pedagogische wetenschappen aan de universiteit van Gent te gaan studeren was niet evident. Ik zat in het vijfde jaar secundair op het kunstinstituut van Gent en ik voelde dat ik na het secundair een andere weg wilde inslaan. Veel mensen vonden die keuze te hoog gegrepen voor mij maar ik was dolenthousiast over de opleiding pedagogische wetenschappen. Het was zeker een aanpassing op vele vlakken en ik heb gedurende mijn opleiding vaak nood gehad aan extra ondersteuning. Ondertussen ben ik fier op mezelf dat ik me niet heb laten weerhouden om aan de universiteit te gaan studeren en ik binnenkort mijn diploma Klinische orthopedagogiek & Disability Studies op zak heb. Mijn eerste jaar aan de universiteit van Gent was een enorme aanpassing. Ik was het niet gewend van zulke grote hoeveelheden leerstof te moeten studeren en het was niet makkelijk om voor mezelf in te schatten hoeveel tijd ik nodig zou hebben om alle leerstof te kunnen verwerken. Mijn eerste examen was heel stresserend. Ik wist niet wat te verwachten en wou bewijzen aan mijn omgeving dat ik de opleiding aankon. De grote hoeveelheid stress heeft er dan ook grotendeels voor gezorgd dat ik in mijn eerste jaar redelijk wat vakken opnieuw moest doen. Een tweede zittijd is niet echt aangenaam te noemen. Toch heb ik elk jaar jammer genoeg een tweede zittijd meegemaakt. Aanvankelijk maakte ik me daar heel druk in maar later kon ik er wel mee lachen. Een mens kan niet in alles goed zijn ... Ik heb geleerd dat het nergens voor nodig is jezelf zoveel stress aan te doen tijdens de examenperiodes. Relativeren is voor mij telkens de boodschap geweest en heeft er vaak voor gezorgd dat ik een goed resultaat behaalde.

Ik wist al in het secundair dat ik iets in de zorgsector wou doen. Ik wou iets voor andere mensen betekenen. Mijn keuze ging dan ook uit naar psychologie of pedagogische wetenschappen. Iets op universitair niveau omdat mijn ouders en de school aangaven dat ik dat wel zou aankunnen. Ik had informatie over de richtingen opgezocht op de website van de universiteit. Daarna ben ik naar de infodag geweest van psychologie en pedagogische wetenschappen en die heeft bepaald dat ik voor pedagogische wetenschappen ben gegaan. Daar kregen we ook zicht op het lessenrooster, inhoud, cursussen ... Ik heb voor pedagogische wetenschappen gekozen omdat er wordt geleerd over mensen met een beperking, het werken met personen die middelen misbruiken ... De afstudeerrichting Klinische Orthopedagogiek & Disability Studies in 3de bachelor en voor mijn master heb ik pas gekozen op de momenten dat ik moest kiezen. Daar stond ik in 1ste jaar bachelor nog niet bij stil. Ik heb de eerste twee jaar dan ook de vakken rond onderwijskunde en sociale agogiek ernstig genomen. Op universitair niveau leer je met een andere bril naar iets kijken. Reflecteren en een metapositie innemen zijn dan ook belangrijke zaken.