Mensen die durven denken over de uitdagingen van morgen, daar streven we naar. Daarom is het onderwijs aan onze universiteit stevig verankerd in zes grote onderwijsdoelstellingen: denk breed, blijf onderzoeken, steun talent, bouw mee, verleg grenzen en kies kwaliteit.

De UGent heeft continu aandacht voor kwaliteitszorg en kwaliteitscultuur. Het UGent-kwaliteitszorgsysteem geeft voor elke opleiding informatie over de troeven van de opleiding, de sterke punten én de werkpunten.

Meer info:

Onderwijsdoelstellingen van de UGent

Kwaliteitszorg van de UGent

1. Diverse thematiek: onze opleiding zoomt in op een brede waaier van politieke verschijnselen, zowel op lokaal, Belgisch, Europees als internationaal niveau.
2. Maatschappelijk betrokkenheid: er is veel aandacht voor maatschappelijke relevantie en actualiteit, waarbij docenten van de opleiding ook actief deelnemen aan het maatschappelijk debat.
3. Historische invalshoek: actuele politieke gebeurtenissen worden nadrukkelijk geschetst in een breder historisch kader.
4. Specialisatie: vanaf het derde jaar krijgen studenten de mogelijkheid zich meer te specialiseren in hetzij Belgische, Europese of internationale politiek.
5. Multidisciplinair: naast verdiepende kennis over de politiek, geraken onze studenten vertrouwd met ander disciplines zoals publiek recht en economie.

 

1. Betrokken docentenkorps: de opleiding politieke wetenschappen beschikt over een toegewijd docentenkorps dat erg aanspreekbaar is en samen met studenten de opleiding wil vormgeven. Docenten zijn ook betrokken bij kwaliteitszorg op het niveau van de Faculteit en Opleiding.
2. Contact met werkveld: via gastlessen, lezingen en alumni-activiteiten komen onze studenten permanent in aanraking met het werkveld.
3. Verwevenheid onderwijs-onderzoek: via seminaries, keuzevakken en de Masterproef komen de studenten in aanraking met het onderzoek van de docenten. Beiden profiteren van de wisselwerking onderwijs-onderzoek.
4. Kritisch leren: doorheen de vakken leren onze studenten een kritische houding aan te nemen ten opzichte van de politiek. Via peer-feedback dragen ze ook bij aan de leeromgeving door te leren reflecteren op het eigen en andermans werk.
5. Permanente actualisering: de inhoud van de opleiding wordt continu bijgeschaafd met het oog op nieuwe vraagstukken en maatschappelijke uitdagingen in de politiek. Zo hebben de leerlijnen ‘duurzame ontwikkeling’ en ‘politieke economie’ een belangrijke plaats ingenomen doorheen het programma.

 

1. Meer actieve onderwijsvormen: in het bachelorprogramma blijft het een uitdaging om met grote groepen studenten in te zetten op meer actieve werkvormen. De opleiding zal hier extra inspanningen voor doen.
2. Betere communicatie over de overgang naar de arbeidsmarkt: hoewel onze studenten zeer gewaardeerd worden op de arbeidsmark, weten ze zelf niet altijd goed in welke soort jobs ze kunnen terechtkomen. De opleiding wilt daarom verder blijven werken aan een nog sterkere integratie van de opleiding en de arbeidsmarkt.
3. Meer samenwerking: de studenten kunnen in de opleiding nog meer worden gestimuleerd om met elkaar samen te werken via onder meer groepswerken.

Deze opleiding is geaccrediteerd door de NVAO, de accreditatie werd verlengd onder het positief besluit instellingsreview in 2017. De kwaliteit van deze opleiding werd gevalideerd door een kwaliteitstoets in de vorm van een screening door het Onderwijskwaliteitsbureau. Het borgingsbesluit vindt u hier.

Deze informatie werd het laatst bijgewerkt op 01/06/2021. Heb je vragen of suggesties over deze publieke info, neem dan contact op met de opleiding.

Tijdens mijn eerste werkervaring van 5 jaar knelde het schoentje ergens bij mij en ik ben me gaan herbronnen. Toevallig heb ik in die zoektocht een cursus gevolgd die mijn pad een andere invulling gegeven heeft. En ik ben consequent in die richting beginnen zoeken. Al snel werd duidelijk dat ik voor die bepaalde jobs onvoldoende geschoold was en geen specifieke ervaring had. Ik heb de stap gezet om er even tussenuit te knijpen om me toe te spitsen op het halen van die competenties om binnen een paar jaar wel voldoening te hebben in mijn job. Dit is dus mijn tweede diploma en ik volg tevens de opleiding tot leraar. Wil ik lesgeven? Neen, maar het is eveneens interessant als je vorming wilt geven. Wat wil ik doen? Er zijn verschillende pistes en er komen er steeds meer bij als ik de proffen hoor vertellen in de lessen. Het werkveld is een kluwen maar ik heb dat nooit als negatief ervaren. Ik solliciteerde op functiebeschrijvingen die me aanspraken. Eén ding: de aanhouder wint!

Informeer je heel goed. Bezoek de school, de infodag etc. Stap eens out of the box en bezoek bijvoorbeeld een andere school in een andere stad. Daarom hoef je je nog niet daar in te schrijven, maar vergelijken kan nooit kwaad. Neem geen genoegen met iets wat iedereen doet. Durf meer. Dat is meteen een deel van de slogan van de UGent. Ze hebben een punt. Aan toekomstige studenten: het eerste jaar is even door een zure appel bijten, maar je krijgt het dubbel en dik terug in de volgende jaren.

De keuze was er zeker niet een die ik al lang in gedachten had. Vooreerst had ik nog nooit gehoord van de opleiding tot op een beurs met de secundaire school. Uiteindelijk koos ik voor communicatiewetenschappen omdat me dat het equivalent leek van journalistiek. Na 2 dagen in het tweede jaar van communicatiewetenschappen realiseerde ik me pas ten volle wat die richting inhield en dat het me absoluut niet interesseerde (toch geen equivalent van journalistiek). In week 2 ben ik overgeschakeld naar politieke wetenschappen dat me op het lijf geschreven is! Met heel wat geluk ben ik dus eigenlijk bij politieke wetenschappen uitgekomen. De overgang naar de universiteit was fantastisch. Ik was het schoolsysteem ongelooflijk moe en telde het laatste jaar af. De verplichte vakken, het vroeg opstaan, de vele regeltjes, de betutteling etc. wogen me op het einde zwaar. In Gent en op kot voelde ik me meteen als een vis in het water! Grootste verandering is natuurlijk het lestempo en de omvang van de cursussen maar dat stelde uiteindelijk geen probleem. In het eerste jaar heb ik in ieder geval het meeste gestudeerd en de beste punten behaald. Daarna kon ik mijn eigen capaciteiten goed inschatten. Ik had onderscheiding in het eerste jaar en was uiteraard enorm tevreden. Wat ik het leukst vond, was dat ik zo snel zoveel bijleerde over dingen die mij écht interesseerden. Ik voelde me elke dag slimmer worden en dat is een zalig gevoel! Mijn studieaanpak veranderde in de loop van mijn studies in die zin dat ik minder moest doen omdat ik alles beter kon inschatten. Je maakt immers betere notities, duidt efficiënter aan, leert veel efficiënter.

Ik had een bachelordiploma sociaal werk behaald en gezien het vlotte verloop van de studies wou ik de stap naar een masteropleiding zetten. Eén ding wist ik zeker: ik wou geen master sociaal werk doen, ik wou nieuwe kennis opdoen in een ander domein. Op aanraden van docenten uit de hogeschool heb ik dan toch besloten om ofwel sociologie ofwel politieke wetenschappen te volgen. Uit angst voor het grotere aantal statistische vakken in de sociologie heb ik dan uiteindelijk voor politieke wetenschappen gekozen. Ik heb mij reeds voor de zomervakantie ingeschreven zodat ik niet meer zou kunnen twijfelen en zodat mijn stageplaats mij ook niet meer kon overhalen om daar te komen werken. Ik heb de brochures goed bekeken en ook de studiegids geraadpleegd om te zien welke vakken ik juist zou hebben in het schakeljaar en masterjaar.

Ik heb infodagen bijgewoond en daarna was mijn keuze snel gemaakt omdat ik al lang geschiedenis wou doen. Ik heb tijdens de studie wel getwijfeld om politieke wetenschappen te doen omdat ik meer wou focussen op politieke geschiedenis. Tijdens mijn opleiding geschiedenis heb ik heel bewust de minor politieke wetenschappen gekozen om na mijn masterdiploma geschiedenis via een voorbereidingsjaar de masteropleiding politieke wetenschappen te volgen. De overgang na het secundair verliep vlot en aangenaam. Ik keek er al lang naar uit zelfstandiger te worden en heb weinig moeilijkheden ondervonden. Ik heb na mijn eerste examen mijn aanpak moeten veranderen en ben dan vroeger begonnen met studeren. De aanpassing heeft niet lang geduurd en daarna waren mijn resultaten veel beter. Ik moest gewoon een methode vinden om grote pakken te studeren, maar ik vind nog steeds dat je zelf je eigen weg moet zoeken. In mijn vrije tijd zette ik me in bij de studentenvertegenwoordiging en in het politiek engagement. Ik vond het gemakkelijk te combineren. Je leert daardoor ook gemakkelijker plannen.

Ik heb altijd geweten dat ik iets wou doen dat maatschappelijk gericht was. Het werd uiteindelijk politieke, omdat ik reeds sedert mijn jeugd geïnteresseerd ben in politiek. De grootste verandering was de vrijheid die je kreeg, niet meer elke dag naar school moeten en zelf de verantwoordelijkheid dragen om naar de les te gaan. Het eerste semester was ik dan ook zelden in de les te vinden. De eerste examenperiode was een aanpassing en liep ook faliekant af. Zodra het systeem duidelijk was, heb ik me herpakt en voor de rest heb ik geen grote problemen meer ondervonden. Het studeren tijdens de zomermaanden was niet leuk, maar aangezien het hele jaar een voortdurende vakantie leek, kon ik het wel aan om eens een maand met school bezig te zijn.

Samen met het CLB via een vragenlijst screenen welke opleidingen het beste zouden kunnen passen, heeft me best geholpen bij de keuze voor mijn eerste studierichting. Het was een opleiding gerelateerd aan mijn interesses, mijn wereldbeeld van dat moment en ik heb er een hele fijne opleiding op zitten. Voor mijn tweede diplomakeuze (huidige) heb ik het werkveld leren kennen en ben ik meer in contact gekomen met de arbeidsmogelijkheden en welke richting ze uitgingen. Toen merkte ik dat ik voor de gewenste functie onvoldoende geschoold was. En ik ben nu opnieuw aan het studeren. Ik heb mezelf moeten leren kennen in het studeren. In het secundair was het allemaal met een minimum aan werk gelukt. Dat pakte niet meer in het hoger onderwijs. De balans tussen het sociale leven en de blokmomenten zijn niet altijd zo gemakkelijk in te schatten. Alles draait uiteindelijk om een methode vinden die bij jou past en je daar dan aan houden. Discipline is een tweede pijler.

In de bacheloropleiding koos ik voor nationale politiek. De stage is zonder twijfel het toppunt van mijn bacheloropleiding geweest. Ik leerde er het reilen en zeilen van de politiek kennen. In mijn master heb ik voor internationale politiek gekozen en niet voor nationale. Voornamelijk omdat de vakken bij internationale me interessanter leken. Ik ben op dit moment de master algemene economie aan het studeren, in combinatie met mijn masterproef politieke wetenschappen. Een universitair diploma toont aan dat je een zekere graad hebt behaald in het abstract denken en dat je een zekere hoeveelheid kennis kan verwerken. Engagement en ervaring zijn minstens even belangrijk.

Ik ben na het secundair onderwijs naar de hogeschool gegaan en pas daarna ben ik aan de universiteit begonnen. Op de laatste knip heb ik gekozen voor sociaal werk omdat mijn ouders niet achter mijn keuze voor leerkracht stonden (gebrek aan jobs). Ik ben mijn ouders uiteindelijk dankbaar want de richting heeft me veel kennis en vaardigheden meegegeven. De overstap naar de hogeschool verliep zeer vlot: mijn inzet en resultaten waren stukken beter dan in het secundair onderwijs. Ik denk persoonlijk wel dat beginnen aan de hogeschool en dan naar de universiteit gaan voor mij een zeer goede keuze was. Dat zalmprincipe zorgt ervoor dat je reeds een studiemethode ontwikkeld hebt aan de hogeschool en die kan je gewoon verder gebruiken aan de universiteit. Ook leer je in een praktische opleiding alles goed plannen van papers, groepswerken, stage enz. In het eerste semester was ik er voor alle vakken door, in het tweede semester had ik 1 herexamen. Ik had na 3 jaar studeren dus voor de eerste maal een herexamen maar had ook al een vakantiejob op mijn vroegere stageplaats (schuldbemiddeling in het OCMW) en de combinatie van die twee ging blijkbaar niet goed samen ...

In het laatste jaar van het secundair onderwijs ben ik vanaf februari de infobrochures beginnen bekijken. In februari besliste ik om ofwel communicatie- ofwel politieke wetenschappen te gaan studeren. In juli heb ik dan uiteindelijk de knoop doorgehakt: op basis van de vakken uit de 2de en 3de bachelor en van de master koos ik voor politieke wetenschappen. Ik heb me die keuze nog geen seconde beklaagd. Belangrijk is om bij het kiezen van een studierichting niet enkel de vakken uit het eerste bachelorjaar te bekijken, maar ook die van de volgende jaren. Daar loopt het wel eens fout, merkte ik in mijn omgeving. De overgang viel goed mee voor mij. Ik was vooral tevreden dat ik enkel maar vakken meer kreeg (op statistiek na) die me interesseerden. Daarenboven ben ik vanaf week 1 de cursussen beginnen bijhouden, zodat de grote brokken leerstof relatief gemakkelijk te verwerken waren bij de examens. Zelfkennis is hierbij zeer belangrijk. Gelukkig heb ik dat genoeg. Het komt ook goed van pas om bijvoorbeeld je blokplanning te bepalen. Ik was op voorhand gewaarschuwd dat de universiteit geen lachertje is en dat het goed is om regelmatig te werken en niet enkel tijdens de blok dagenlang te studeren. Regelmaat, zelfkennis, zelfstandigheid en discipline zijn voor mij de key words om te slagen op de universiteit, voor om het even welke opleiding. Nu moet ik wel zeggen dat er ook wel genoeg hulp werd aangeboden vanuit de studentenbegeleiding. Niet dat ik daar veel gebruik van gemaakt heb, maar bij anderen heeft dat wel zijn vruchten afgeworpen. Ikzelf had tijd genoeg om mijn hobby's te beoefenen. Voetballen, fuiven, wat rondhangen in Gent. Alles is te combineren, zolang je maar deftig plant en je je ook aan die planning houdt.